Synchroon zwemmen. Beschrijving, geschiedenis van de ontwikkeling.

Synchroonzwemmen is een discipline die tot de watersport behoort. Het wordt geassocieerd met het optreden van verschillende figuren op het water en op de muziek. Deze sport wordt terecht beschouwd als een van de mooiste en elegantste, omdat de atleten die ze beoefenen niet alleen over kracht en uithoudingsvermogen beschikken, maar ook over gratie, lenigheid en elegantie.

Men gelooft dat het synchroonzwemmen is ontstaan in het oude Rome, toen de jongens en meisjes tijdens de feesten tritons en nimfen uitbeeldden en in het water dansten en daarbij fantasiefiguren maakten. Na deze feiten spreekt de geschiedenis lange tijd niet meer over synchroonzwemmen. Pas in de late 19e, vroege 20e eeuw werden pogingen ondernomen om oefeningen in het water uit te voeren – eerst onder de tel en de fluit, daarna onder de muziek.

In de jaren twintig ontwikkelde zich in Canada “waterballet”, dat voorstelde wat zwemmers over de hele wereld ons nu laten zien. Binnen 10 jaar werd synchroonzwemmen erg populair in de VS, Duitsland, Nederland en België.

Later werden verschillende voorstellingen, acrobatische oefeningen en dansen op het water zo interessant voor het publiek dat in 1940 een film werd gemaakt over “waterballet”. Het leidde de sport naar een nog grotere verspreiding. In 1952 werd het eerste kampioenschap synchroonzwemmen gehouden. Het was echter Frans en daarom namen er alleen plaatselijke clubs aan deel. In hetzelfde jaar, na de XV Olympische Spelen, werd het Comité Synchroonzwemmen opgericht voor de organisatie van wedstrijden en diverse gespecialiseerde bijeenkomsten. In 1958 werden de eerste officiële Europese wedstrijden gehouden waaraan atleten uit 9 landen deelnamen. In 1973 werd in Belgrado het eerste wereldkampioenschap synchroonzwemmen gehouden, met deelnemers uit 14 landen.

Ondanks de grote ontwikkeling die synchroonzwemmen heeft doorgemaakt, is het nooit op het Olympisch programma geplaatst. De discipline werd pas in 1984 op de Olympische Spelen geïntroduceerd, toen zij werd uitgebreid met enkelspel en paren. In 1996 kwamen de ploegenwedstrijden in de plaats van de ploegenwedstrijden en in 2000 werd het Olympisch programma uitgebreid met dubbelspelen en ploegenwedstrijden. Op de Olympische Spelen van 2000, 2004, 2008 en 2012 heeft de Russische nationale ploeg de meeste medailles in het synchroonzwemmen gewonnen.

De synchroonzwemonderdelen in deze discipline omvatten een verplicht (technisch) en een vrij (lang) programma. Tijdens de eerste demonstreren de atleten bepaalde elementen, die uiteraard op de muziek moeten worden afgestemd. Het Long-programma is op geen enkele manier gereglementeerd, d.w.z. atleten kunnen om het even welke muzikale compositie nemen en er een choreografie op uitvoeren. De jury beoordeelt de prestaties. Het puntensysteem is vergelijkbaar met de oude beoordeling van de prestaties van kunstschaatsers. De Jury bestaat uit 10 personen, waarvan er 5 de techniek beoordelen en de andere 5 de artisticiteit. Het minimumaantal punten dat kan worden behaald is 0,1 punt, het maximum is 10 punten.

Zo moeilijk en veeleisend is de discipline “synchroonzwemmen”. Ondanks alle schoonheid van nummers en muziek, en het uiterlijke gemak van de uitvoering, is deze watersport zeer moeilijk. Daarom is het de moeite waard om het te waarderen.